-
1 train
[treɪn] 1. n ( RAIL)pociąg m; ( underground train) kolejka f (podziemna); ( of dress) tren m2. vtapprentice, doctor szkolić (wyszkolić perf); dog tresować (wytresować perf); athlete trenować (wytrenować perf); mind ćwiczyć (wyćwiczyć perf); plantto train along — puszczać (puścić perf) wzdłuż +gen; camera, gun
3. vito train on — celować (wycelować perf) w +acc
( learn a skill) szkolić się; (SPORT) trenowaćto go by train — jechać (pojechać perf) pociągiem
to train sb to do sth — szkolić (wyszkolić perf) kogoś w robieniu czegoś
* * *I [trein] noun1) (a railway engine with its carriages and/or trucks: I caught the train to London.) pociąg2) (a part of a long dress or robe that trails behind the wearer: The bride wore a dress with a train.) tren3) (a connected series: Then began a train of events which ended in disaster.) łańcuch4) (a line of animals carrying people or baggage: a mule train; a baggage train.) taborII [trein] verb1) (to prepare, be prepared, or prepare oneself, through instruction, practice, exercise etc, for a sport, job, profession etc: I was trained as a teacher; The race-horse was trained by my uncle.) szkolić2) (to point or aim (a gun, telescope etc) in a particular direction: He trained the gun on/at the soldiers.) celować3) (to make (a tree, plant etc) grow in a particular direction.) nadawać kierunek, ustawiać•- trained- trainee
- trainer
- training -
2 instruct
[ɪn'strʌkt]vt( teach)to instruct sb in sth — szkolić (wyszkolić perf) kogoś w czymś; ( order)
to instruct sb to do sth — instruować (poinstruować perf) kogoś, żeby coś zrobił
* * *1) (to teach or train (a person in a subject or skill): Girls as well as boys should be instructed in woodwork.) kształcić2) (to order or direct (a person especially to do something): He was instructed to come here at nine o'clock; I have already instructed you how to cook the meat.) pouczyć•- instructive
- instructively
- instructiveness
- instructor
См. также в других словарях:
szkolić się – wyszkolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdobywać umiejętności, wykształcenie w jakiejś dziedzinie; uzupełniać wykształcenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkolić się na mechanika, operatora, kierowcę. Wyszkolić się na kursie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szkolić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, szkolićlę, szkolićli, szkol || szkól, szkolićlony {{/stl 8}}– wyszkolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} kształcić, dokształcać kogoś w określonej dziedzinie, najczęściej w trybie skróconym, na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyszkolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. szkolić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
